De reis naar Zundert verliep voortvarender dan de strijd achter de schaakborden helaas...
Jan zijn onorthodoxe opgerukte witte koning stond veilig achter
een dikke pionnenmuur die hij ook als breekijzer kon inzetten om de zwarte
koningsstelling te openen.
Even ervoor had de tegenstander een kans op voordeel laten liggen
en op het moment dat Jan zijn aanval richting de eindfase zou gaan kwam na een
slippertje een winnende tegenaanval.
Met een remise van Gilles was het team van de 0 af.
De stelling in balans totdat wit ver in het middenspel een loper
offerde om deze geforceerd en met rente, 1 pion, terug te winnen.
De tegenstander kon na een schijnoffer in het voordeel komen, maar
sloeg met het verkeerde stuk terug, waarmee de bonus (dubbel-)pion niet genoeg
voor winst in het eindspel.
Fred kwam moeizaam uit de opening en de druk van wit bleef aan en
vertaalde zich in winst van een licht stuk en daarmee ook een bordpunt.
De stelling zat potdicht met Erik licht in het voordeel, hoewel
het wel lastig was om een winstplan te vormen.
Een voorbarige speldenprik van zwart, de geplande afruil lukte
niet door een venijnig tussenschaak, maakte het voor Erik makkelijker om het
stellingsvoordeel om te zetten in een koningsaanval.
Na de zwarte terugtocht bleef Erik zware stukken aanvoeren.
De aanval sloeg door na het tempoverlies van de zwartspeler die
bleef volharden in het verdedigen in plaats van de aanval afzwakken met
stukkenruil een positioneel nadeel (dubbelpion) in het dan tot stand komende
eindspel voor lief te nemen, waarna het zeker nog geen gelopen race zou zijn.
De kwetsbaarheid over de lange diagonaal dwong zwart ertoe een
pion te offeren om paard verlies af te wenden.
Hierna volgde een fase van de duimschroeven aandraaien om
eventueel tegenspel van de zwartspeler te voorkomen en stukkenruil en de
overgang naar het eindspel.
In het zicht van de haven blunderde Youri een stuk na een moment
van verslapping.
Bij Hans was min of meer hetzelfde gaande in het eindspel.
Hans had op zijn minst een gunstigere stelling en een verkeerde
zetvolgorde kostte een stuk in het eindspel; het schijnoffer werkte niet.
De aanval van wit kwam niet van de grond en in het middenspel
benutte Roel zijn stuk voordeel in optima forma.
Cenk had een positioneel nadeel, maar zijn stelling stond als een
huis in het middenspel en neutraliseerde het witte overwicht.
Hij opende de stelling op de damevleugel om zijn stukken te
activeren en wit zat in een spagaat.
Het stellingsvoordeel was afgenomen, maar nog wel enigszins
aanwezig en Cenk zat krap in de tijd, maar hoe verder?
Wit speelde wat onnauwkeurig om de druk op de klok op te voeren en
Cenk hield, zonder in serieuze problemen te komen, stand.
In het eindspel had wit had het initiatief door een penning en een
gebonden zwarte toren. Desondanks had Cenk voldoende tegenspel met een actieve
dame en eeuwig schaak dreiging.
Wit dacht een winnend stukoffer gevonden te hebben, maar Cenk na
een paar schaak de dreiging à tempo pareren en zo een kwaliteit winnen.
Hierna benutte hij na dameruil het materiaal voordeel in een
interessante partij.
Laten we het erop houden dat Schaakvereniging De Raadsheer er goed
aan gedaan zou hebben om een verzoek in te dienen op 4 oktober niet thuis te
hoeven spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten